стан [stɐn]

Ч. ~у

• stav koho/čeho, forma výkonnostní ap., kondice

Ч. ~у

• сіме́йний стан → (rodinný) stav
  воє́нний стан práv. → stanné právo

Ч. ~у

• rod slovesný
  паси́вний стан ling. → trpný rod, pasivum

Vyskytuje se v

воді́ння: воді́ння в нетвере́зому ста́ні → řízení v opilosti

воє́нний: воє́нний стан práv. → stanné právo

надзвича́йний: надзвича́йний стан → nouzový stav

нетвере́зий: воді́ння в нетвере́зому ста́ні → řízení v opilosti