Hlavní obsah

koniec [kɔɲεts]

Podstatné jméno, rod mužský końca; końcowi; końce; końców

  1. konec okamžik, závěr zakončení
  2. konec existence, zánik organizace, hnutí ap.

Podstatné jméno, rod mužský końca; końcowi; końce; końców

  • To koniec.Je konec.; Je po všem.na końcukoncem čehow końcukonečně po čekání ap., koneckonců, nakonec

Vyskytuje se v

chylić się: chylić się ku końcowichýlit se ke konci/k závěru

wiązać: z trudem wiązać koniec z końcemprotloukat se životem

zmierzać: zmierzać do końcaspět ke konci

początek: od początku do końcaod začátku do konce